چکیده:
امروزه بشر به دلايلي همچون نوع زندگي، اشتغال و كوتاه نمودن فاصله ها، بيشتر بهطور جمعي و با تراكم جمعيتي بالا زندگي ميكند. هرروز از شمار خانههاي قديمي تك خانوار كاسته و بر تعداد آپارتمانها و برجها افزوده ميشود. افزايش تعداد طبقات يك ساختمان باعث افزايش تعداد افراد ساكن در آن و درنتيجه افزايش احتمال خطا و بروز سانحه-مثلا آتشسوزي- ميشود. از طرف ديگر خروج بهموقع شمار زياد افراد از راهرو و دستگاه پله هاي با عرض كم در زمان كوتاه امري غيرممكن به نظر ميرسد. به همين دليل بررسي چگونگي تخليه ايمن و سريع از اهميت زيادي برخوردار است. گردآوري دادههاي پيشيني رفتاري در اين زمينه در مواردي غيرممكن و در مواردي پرهزينه و زمانبر است. درنتيجه پژوهشهاي مرتبط با موضوع تخليه، ازجمله مطالعه حاضر، با شبيهسازي شرايط تخليه، به تحليل رفتارها و سناريوهاي محتمل ميپردازند. در اين مطالعه ابتدا روش و مدلهاي مختلف مورد استفاده در شبيهسازي معرفي و بحث شده و سپس از نرمافزاري بر پايهي يكي از اين مدلها استفادهشده است. سپس كليه تهديدات و مخاطرات براي مجموعه اداري شهر اصفهان بررسيشده و بهمنظور تعيين محتملترين آنها از كارشناسان اين حوزه نظرسنجي بهعملآمده است. در ادامه هفت سناريو متناسب با مخاطرات محتملتر تعريف و در نرمافزار شبيهسازيشده است. همچنين تحليل حساسيت سرعت حداكثر پيادهها و درصد افراد كمتوان بهعنوان دو پارامتر تاثيرگذار بررسي و نتايج ارائه و مقايسه شده است.
نتايج اصلي اين پژوهش شامل شناسايي شش معبر بحراني (گلوگاه در تخليه) و تعيين مكان دقيق احداث يك خروجي جديد در ضلع شرقي مجموعه اداري شهر اصفهان است.