چکیده:

امروزه بشر به دلايلي همچون نوع زندگي، اشتغال و كوتاه نمودن فاصله ­ها، بيشتر به‌طور جمعي و با تراكم جمعيتي بالا زندگي مي­كند. هرروز از شمار خانه‌هاي قديمي تك خانوار كاسته و بر تعداد آپارتمان­ها و برج‌ها افزوده مي­شود. افزايش تعداد طبقات يك ساختمان باعث افزايش تعداد افراد ساكن در آن و درنتيجه افزايش احتمال خطا و بروز سانحه-مثلا آتش‌سوزي- مي‌شود. از طرف ديگر خروج به‌موقع شمار زياد افراد از راهرو و دستگاه پله ­هاي با عرض كم در زمان كوتاه امري غيرممكن به نظر مي‌رسد. به همين دليل بررسي چگونگي تخليه ايمن و سريع از اهميت زيادي برخوردار است. گردآوري داده­هاي پيشيني رفتاري در اين زمينه در مواردي غيرممكن و در مواردي پرهزينه و زمان‌بر است. درنتيجه پژوهش‌هاي مرتبط با موضوع تخليه، ازجمله مطالعه حاضر، با شبيه‌سازي شرايط تخليه، به تحليل رفتارها و سناريوهاي محتمل مي‌پردازند. در اين مطالعه ابتدا روش­ و مدل­هاي مختلف مورد استفاده در شبيه­سازي معرفي و بحث شده و سپس از نرم­افزاري بر پايه‌ي يكي از اين مدل­ها استفاده‌شده است. سپس كليه تهديدات و مخاطرات براي مجموعه اداري شهر اصفهان بررسي‌شده و به‌منظور تعيين محتمل­ترين آن‌ها از كارشناسان اين حوزه نظرسنجي به‌عمل‌آمده است. در ادامه هفت سناريو متناسب با مخاطرات محتمل­تر تعريف و در نرم­افزار شبيه‌سازي‌شده است. همچنين تحليل حساسيت سرعت حداكثر پياده­ها و درصد افراد كم­توان به‌عنوان دو پارامتر تاثيرگذار بررسي و نتايج ارائه و مقايسه شده است.

نتايج اصلي اين پژوهش شامل شناسايي شش معبر بحراني (گلوگاه در تخليه) و تعيين مكان دقيق احداث يك خروجي جديد در ضلع شرقي مجموعه اداري شهر اصفهان است.