چکیده:

امروزه مديريت حمل‌ونقل و تقاضاي سفر به عنوان راه حلي كارا براي كنترل معضل ترافيك مورد توجه قرار مي‌گيرد. شبكه‌ي اتوبوس‌راني كه از مهم‌ترين انواع شبكه‌هاي حمل‌ونقل همگاني محسوب مي‌شود، به دليل تماس با ترافيك خودروهاي سواري دچار نوسان عملكردي، آسيب و اختلال مي‌شود. در اين پژوهش، شبكه اتوبوس‌راني اصفهان از منظر شبكه‌هاي پيچيده مورد تحليل و بررسي قرار گرفته است. در اين راستا ابتدا شبكه در فضاهاي مناسب براي تحليل‌هاي مورد نظر شبيه‌سازي شده‌ است. سپس به بررسي برخي از ويژگي‌هاي شبكه‌هاي پيچيده مانند بي‌مقياس بودن وجهان‌كوچك بودن پرداخته شده است. هم‌چنين شاخص‌هاي مناسب براي تحليل آسيب‌پذيري معرفي شده‌اند. در ادامه، خطوط بحراني شبكه از منظر انطباق بر معابر پرازدحام مورد بررسي قرار گرفته‌اند. در پايان به تحليل و بررسي سه رويكرد مختلف جهت اصلاح شبكه يعني افزودن خطوط با توجه به فعاليت‌هاي شهري، افزودن خطوط با توجه به شاخص‌هاي شبكه‌هاي پيچيده و اصلاح شبكه در جهت كاهش تبادل‌هاي مورد نياز پرداخته شده‌ است.