چکیده:
زندگي بشر به زيرساخت‌هاي اساسي وابسته است. يكي از مهمترين زيرساخت‌هاي مورد نياز افراد، زيرساخت حمل‌ونقل است. روزانه سفرهاي زيادي در طول يك شهر اتفاق مي‌افتد. لازمه انجام مناسب اين سفرها، وجود سيستم قوي حمل‌ونقلي است. در اين خصوص شناسايي نقاط حساس و آسيب‌پذير شبكه امري لازم است. به همين منظور تحليل‌هاي آسيب‌پذيري شبكه مورد توجه مديران و محققان قرار دارد. از ميان كليه تحليل‌هاي موجود، يكي از رايج‌ترين شيوه‌ها شناسايي همايه‌هاي شبكه است. همايه مجموعه‌اي از گره‌هاي يك شبكه است كه داراي اتصالات قوي بين خود و اتصالات ضعيف با ساير نقاط شبكه هستند. در پايان‌نامه حاضر با استفاده از روش‌هاي تعيين همايه در شبكه، نقاط و نواحي آسيب‌پذير شبكه تشخيص داده شده‌اند. اين‌گونه روش‌ها نسبت به روش‌هاي سنتي تخصيص بسيار ساده‌تر بوده و از پيچيدگي‌هاي كمتري برخوردار هستند. بنابراين جهت تحليل‌هاي سريع شبكه استفاده ازاين‌گونه روش‌ها هم از لحاظ دقت و هم از لحاظ سرعت محاسبات كمك شاياني به مديران شهري خواهد كرد. در پژوهش حاضر، روش اينفومپ و شاخص مركزيت ميانگي كمان‌هاي شبكه جهت تعيين نواحي آسيب‌پذير بكار برده شده است. در اين روش شبكه معابر شهري به صورت گراف انتزاع شده و همايه‌ها بر اساس روابط ديناميكي و نحوه عبور جريان از گراف شبكه تعيين شده‌اند. در تحليل‌هاي مختلف، ظرفيت عبوردهي خيابان‌ها، حجم تردد خودروها، معكوس طول خيابان، و معكوس زمان تردد در يك خيابان بعنوان وزن كمان‌هاي شبكه لحاظ شده و همايه‌هاي آن با استفاده از روش اينفومپ مشخص شده‌اند. نوارهاي مرزي بين همايه‌ها بعنوان نواحي ضعيف شبكه معابر شهر اصفهان تعيين شده‌اند. علاوه بر اين موضوع كمان‌هاي با مركزيت بالا نيز به‌عنوان نقاط حساس شبكه به حساب مي‌آيند. قرار دادن اين نواحي در بالاترين اولويت جهت برنامه‌ريزي‌هاي توسعه شبكه در تقويت يا اضافه كردن خيابان‌هاي جديد، مي‌تواند امري كارآمد براي مديران و برنامه‌ريزان شهري باشد. بر اساس تحليل‌هاي صورت گرفته و نتايج بدست آمده، محورهاي آسيب‌پذير شبكه اصفهان عبارت‌اند از محور عبوري از زاينده‌رود، كرانه جنوبي بزرگراه شهيد رداني‌پور، كرانه شرقي بزرگراه شهيد خرازي، كرانه جنوبي خيابان آتشگاه، كرانه شرقي بزرگراه شهيد صياد شيرازي، كرانه جنوبي اتوبان كاوه، خيابان‌هاي مركزي شهر از قبيل سيد علي‌خوان و نيكبخت و بخشي از خيابان چهارباغ پايين.
