چکیده:
هدف از انجام اين پژوهش، ارزيابي تقاضاي ضريب اصطكاك در گردراهههاي تسهيلات تبادل (تقاطعهاي غيرهمسطح) است. در متدولوژي پيشنهادي پژوهش از نرم افزارهاي CarSim و TruckSim جهت اجراي شبيهسازي بهره گرفته شده است. خودروهاي مورد استفاده در شبيهسازي عبارتند از: هاچ بك، سدان (به عنوان خودروهاي سواري) و تريلر (به عنوان خودروي سنگين). شبيهسازي براي دو نوع متفاوت گردراهه (SCS و CCC) در دو حالت مختلف (با ترمزگيري و بدون ترمزگيري) انجام شده است. به علاوه، در پژوهش حاضر، با استفاده از تحليل رگرسيون نتايج شبيهسازي، مدلهاي مناسب جهت تقاضاي ضريب اصطكاك براي حالات مختلف به دست آمدهاند. نتايج حاصل از پژوهش نشاندهنده آن است كه مقادير تقاضاي اصطكاك پيشنهادي آشتو و آييننامه 415 ايران، دست پايين و در جهت خلاف اطمينان ميباشند. اين تفاوت در حالت عدم ترمزگيري و شرايط سربالايي و سرازيري، به ترتيب 24% و 18% و در حالت ترمزگيري و شرايط سربالايي و سرازيري، به ترتيب 124% و 135% است. همچنين نتايج پژوهش حاكي از آن است كه تقاضاي اصطكاك وسايل نقليه سنگين بيش از وسايل نقليه سواري است. اين ميزان تفاوت، در حالت عدم ترمزگيري بين 27% تا 52% و در حالت ترمزگيري بين 49% تا 62% ميباشد. از نتايج اين پژوهش به منظور بازنگري در مقادير ضريب اصطكاك موردنياز جهت طراحي گردراههها در تقاطعهاي غيرهمسطح ميتوان استفاده نمود. اصلاح مقادير آييننامهها بر مبناي نتايج پژوهش حاضر، ميتواند سبب افزايش ايمني عبور و مرور از گردراههها و كاهش تلفات و خسارات رانندگي گردد.