چکیده:
با افزايش جمعيت و رشد بدون محدوديت شهرها، زندگي به خصوص در كلان شهرها با چالش‌هاي گوناگوني روبه‌رو است كه يكي از آن‌ها افزايش تقاضاي سفر و ازدحام ترافيكي است. عدم توزيع مناسب بار ترافيك و وابستگي افراد به خودرو شخصي پيامدهاي نامطلوبي از جمله آلودگي هوا، آلودگي صوتي، افزايش تصادف‌هاي ترافيكي، مصرف بالاي سوخت و اتلاف وقت و هزينه استفاده‌كنندگان از سيستم حمل‌ونقل را در پي دارد كه بر روي كيفيت زندگي شهروندان اثر مي‌گذارد. مشكلات به وجود آمده، سازمان‌هاي برنامه‌ريزي را به يافتن راهكارهاي مناسب براي برقراري توازن و سامان‌دهي وضعيت به وجود آمده، توسط سياست‌ها و تغيير در خط مشي‌هاي موجود سوق داده است. اقدامات مديريت تقاضاي حمل‌ونقل در قالب برنامه‌ريزي كاربري زمين و كنترل بر طراحي الگوهاي توسعه آينده و اطمينان از عدم وابستگي مردم به خودرو شخصي تأثيرات قابل‌توجهي در حل مشكلات ترافيك شهري دارد.
هدف از اين مطالعه ارائه روشي ابداعي است كه جانمايي جمعيت و اشتغال را در كنار طراحي شبكه حمل‌ونقل به گونهاي فراهم آورد كه از طريق آن بعضي از شاخصهاي توسعه پايدار حمل‌ونقلي در محدودههاي مهم شهري تا حد امكان بهبود يابد. روش پيشنهادي بر روي شبكه حمل‌ونقلي سايوكس‌فالز اجرا گرديد و در آن جانمايي جمعيت و اشتغال در كنار طراحي يك شبكه حمل‌ونقل همگاني به گونهاي انجام شد كه از طريق آن شاخص‌هايي چون آلودگي هوا، شلوغي ناشي از ترافيك و هزينه حمل‌ونقل در محدودههاي مهم شهر تا حد امكان بهبود يابد. نتايج به دست آمده از اين مطالعه نشان دهنده كارايي روش ياد شده بود.
